PRONOUNS: สรรพนาม ภาษาอังกฤษ
สรรพนาม ภาษาอังกฤษ คืออะไร?
ในภาษาอังกฤษ, คำสรรพนาม คือคำที่ใช้แทนคำนาม
ปกติคำสรรพนามจะแทนที่คำนามเดี่ยว single-word noun แต่คุณรู้หรือไม่ว่ามันใช้แทนได้ กลุ่มคำนาม และคำนาม? ลองพิจารณาประโยคต่อไปนี้
1. เราใช้แทนคำนามคำเดียว single-word noun
ตัวอย่างเช่น:
Playful and adorable, dolphins like to play with balls, and they often use them as a prop to entertain guests in theme parks.
(ในประโยคคำสรรพนาม “they” และ “them” แทนที่คำนามคำเดียว single-word nouns “dolphins” และ “balls.”)
2. เราใช้แทนคำนาม noun phrase หรือคำนามที่มีหลายคำ multi-word noun
ตัวอย่างเช่น:
The camel drinks the most water than most animals on Earth. It can drink up to 30 gallons in one go when it finds water.
(ที่นี่สรรพนาม “it”แทนที่คำนามวลี noun phrase “the Arabian camel.”)
3. เราใช้แทนคำนาม noun clause
ในไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ, a noun clause เป็น multi-word noun ที่มี subject และ verb.
ตัวอย่างเช่น:
We understand why Arabian Camels survive in arid deserts. It is because an Arabian Camel can drink 30 gallons of water and re-hydrates faster than any other mammal.
(ในตัวอย่างนี้, สรรพนาม “it” แทนที่คำนาม noun clause “why Arabian Camels survive in arid deserts.”)
นอกเหนือจากการแทนที่คำนามแล้ว คำสรรพนามยังช่วยหลีกเลี่ยงไม่ให้ประโยคภาษาอังกฤษซ้ำซาก ยาวเหยียด และน่าอึดอัดอีกด้วย
คุณชอบอ่านหรือฟังใครบางคนพูดแบบนี้หรือไม่?
Mary is such an adorable girl who always does her best in everything she could do. Mary likes to draw and Mary likes to sing. Despite being just 8-years old, Mary can play the piano very well and Mary can also the guitar well enough. At Mary’s school, Mary has a lot of friends because Mary is very friendly. Mary’s teacher always considers Mary as the role model in the class.
ด้วยการใช้สรรพนาม ย่อหน้าตัวอย่างเกี่ยวกับมารีย์อ่านอย่างเป็นธรรมชาติมากขึ้น:
Mary is such an adorable girl who always does her best in everything she could do. She likes to draw and sing. Despite being just 8-years old, Mary plays the piano very well, and she also plays the guitar well enough. At her school, she has a lot of friends because she is very friendly. Her teacher always considers her as a role model in the class.
คำสรรพนามที่เธอใช้แทนคำนามที่ถูกต้องของแมรี่ สิ่งนี้ทำให้แมรี่เป็นที่มาของคำสรรพนาม ก่อนเป็นคำนามหรือคำสรรพนามที่ถูกแทนที่ด้วยสรรพนาม
คำสรรพนามในภาษาอังกฤษมี 6 ประเภท
1. Personal (บุรุษสรรพนาม)
2. Reflexive (สรรพนามแสดงตนเอง)
3. Indefinite (สรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจง)
4. Relative (สรรพนามสัมพัทธ์)
5. Possessive (สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ)
6. Demonstrative (สรรพนามชี้เฉพาะ)
บุรุษสรรพนาม
ในขณะที่คำนามหมายถึงบุคคล สถานที่ หรือสิ่งของเฉพาะ คำสรรพนามส่วนบุคคลยังหมายถึงบุคคล สถานที่ หรือสิ่งของที่เฉพาะเจาะจงอีกด้วย คำสรรพนามมีลักษณะเฉพาะที่เรียกว่าจำนวน บุคคล และกรณี
ในภาษาอังกฤษ ตัวเลขหมายถึงพหูพจน์และภาวะเอกฐานของคำนาม ตัวอย่างเช่น, “her” เป็นเอกพจน์ หรือ “them” เป็นพหูพจน์ ดังนั้น Mary จึงกลายเป็น she หรือ her, ในขณะที่ Mary’s friends กลายเป็น they หรือ them.
บุคคลเป็นนามธรรมมากขึ้นเล็กน้อย เมื่อเราพูดเป็นคนแรก ปกติเราจะใช้สรรพนาม I หรือ We – คนที่พูด ตัวอย่างเช่น “I visited China last year” เป็นบุคคลแรก
คนที่สองคือคนที่กำลังพูดกับคุณ ตัวอย่างเช่น “You must take these papers to John as soon as possible.”
บุคคลที่สามกำลังถูกพูดถึง he, she, it, they, them ลองพิจารณาประโยคนี้: “He visited Thailand last year.”
N.B. สำคัญมากที่จะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่าสรรพนามตรงกับ (เห็นด้วย) ก่อนหน้าทั้งต่อหน้าและในจำนวน
ในทางกลับกัน คำสรรพนามบางคำสามารถเป็นประธานได้ แต่บางคำไม่สามารถเป็นได้ เช่น “I expect to finish this course soon,” แต่ไม่ใช้ “Me expect to finish this course soon.”
คำสรรพนามสามารถทำหน้าที่เป็นประธานได้บางคำ แต่บางคำไม่สามารถเป็นไป แต่จะถูกใช้ในฐานะกรรมของประโยค(ทั้งทางตรงและทางอ้อม)แทน เช่น “Her aunt employed her after graduation.” “Miss Mary gave her a job, too.” “Without them, she would have been unemployed.”
First person (สรรพนามบุรุษที่ 1)
ประธานของประโยค
I, we
กรรมของประโยค
me, us
Second person (สรรพนามบุรุษที่ 2)
ประธานของประโยค
you
กรรมของประโยค
you
Third person (สรรพนามบุรุษที่ 3)
ประธานของประโยค
he, she, it, they
กรรมของประโยค
him, her, it, them
สรรพนามที่ใช้เป็นประธานของประโยคยังสามารถปรากฏหลังกริยาได้ หากอยู่ในกรณีที่เป็นการอ้างถึง เช่น “The singer was he.”
สรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจง
สรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจงนั้น คือสรรพนามที่ไม่ได้ชี้เฉพาะหรือระบุอย่างเจาะจงว่าเป็นบุคคลใด สิ่งใด หรือสถานที่ใด โดยจะอยู่ในฐานะของสรรพนามบุรุษที่ 3 พบได้บ่อยคือ:
any
anyone
anything
each
everybody
everyone
everything
few
many
no one
nobody
none
several
some
somebody
someone
สรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจงนี้อาจดูเหมือนการกล่าวถึงกลุ่มคน อาจทำให้เกิดข้อผิดพลาดในการระบุจำนวน เช่น “Everybody enjoyed their meal.” โดยคำที่ลงท้ายด้วยคำว่า -one, -body, -thing จะถูกนับเป็นเอกพจน์ เพราะฉะนั้นรูปประโยคจึงควรเป็น: “Everybody enjoyed his (or her) meal.”
นอกจากนี้ คำสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจงนี้ที่เป็นเอกพจน์ หากคำใดคำหนึ่งเป็นคำก่อนหน้าในประโยค คำสรรพนามที่อ้างถึงคำนั้นจะต้องเป็นเอกพจน์ด้วย ดังนั้นเราจึงต้องเขียนว่า, “Does anyone remember,” มากกว่าที่จะเป็น “Do anyone remember”; “Each of them prepares,” มากกว่าที่จะเป็น “Each of them prepare”;
สรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจง รูปเอกพจน์
anyone
anybody
anything
either
each
no one
nobody
nothing
another one
someone
somebody
something
any
everyone
everybody
everything
ในทางกลับกัน คำสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจงบางคำก็เป็นพหูพจน์:
สรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจง รูปพหุพจน์
both
few
many
several
เมื่อใช้คำสรรพนามไม่ชี้เฉพาะพหูพจน์ คุณต้องจำกฎที่สำคัญมากนี้ไว้เสมอ: ใช้คำกริยาพหูพจน์และคำสรรพนามพหูพจน์เสมอ.
ตัวอย่าง:
-Both were praised for their excellent job.
-Several watched the show despite the expensive tickets.
คำสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจงบางคำอาจอยู่ในรูปเอกพจน์หรือพหูพจน์ก็ได้ ขึ้นอยู่กับบริบท คำสรรพนามไม่ชี้เฉพาะเจาะจงต่อไปนี้สามารถใช้เป็นเอกพจน์หรือพหูพจน์ได้:
most
any
all
none
some
neither
ดังนั้นจึงเป็นเรื่องปกติ หากจะเขียนว่า “All is well,” (รูปเอกพจน์) ในการอ้างถึงสภาพทั่วไปของสิ่งต่าง ๆ หรือ “All are attending,” (รูปพหูพจน์) ในการอ้างถึงปัจเจกบุคคล
หมายเหตุ คำสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจงบางคำ สามารถใช้เป็นคำคุณศัพท์ได้ “Many left their trash on the campsite,” ในประโยคนี้ Many ถูกใช้ในฐานะคำสรรพนามเพื่อแทนคนตั้งแคมป์ ในทางตรงกันข้าม “Many hikers went camping on the campsite,” เป็นคำคุณศัพท์ที่ขยายคำว่า hiking ว่ามีจำนวนหลายคน
สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ
สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ คือสรรพนามที่ใช้แสดงความเป็นเจ้าของสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยอิงจากประธานของประโยค เช่น Kurt’s coat becomes his coat. และจะไม่ใช้เครื่องหมาย ‘s หรือ s’ เมื่อใช้สรรพนามเหล่านี้แสดงความเป็นเจ้าของ
สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของในภาษาอังกฤษ
my
our
your
his
her
its
their
whose
mine
ours
yours
his
hers
theirs
ตัวอย่างการใช้สรรพนามแสดงความเป็นเจ้าของ:
-The red shoes are his while the white ones are mine.
-These books are theirs.
-These English books are ours.
สรรพนามแสดงตนเอง
สรรพนามแสดงตนเองคือสรรพนามที่ลงท้ายด้วย -self หรือ -selves เพื่อใช้เป็นส่วนขยายของประโยคเพื่อเน้นย้ำว่าประธานได้กระทำบางสิ่งกับตัวประธานเอง
ตัวอย่าง:
-Johnny himself delivered the documents to the next building.”
-He delivered the documents to the next building himself.
The meaning is that he, and no one else, delivered the documents, and the emphasis is on the independence of his action.
สรรพนามแสดงตนเองในภาษาอังกฤษ:
myself
ourselves
yourself
yourselves
himself
herself
itself
themselves
หมายเหตุ กฏการใช้สรรพนามแสดงตนเองนั้นค่อนข้างยืดหยุ่น แต่ไม่สามารถใช้สรรพนามแสดงตนเองในฐานะประธานของประโยคได้
เช่น:
-Hana and myself love rock climbing. (ผิด)
โดยในกรณีนี้ ควรจะใช้บุรุษสรรพนาม
ตัวอย่าง:
-Hana and I love rock climbing. (ถูก)
หมายเหตุ ไม่มี theirself หรือ theirselves ในสรรพนามแสดงตน ในภาษาอังกฤษจะใช้เพียง “themselves”.
สรรพนามสัมพัทธ์
สรรพนามสัมพัทธ์มักจะใช้ขึ้นต้นประโยคเพื่อขยายคำนาม (หรือประโยคคุณศัพท์) โดยไม่จำเป็นต้องใช้ , เพื่อขยายคำนามหรือสรรพนามในประโยคก่อนหน้า
สรรพนามสัมพัทธ์ในภาษาอังกฤษ:
that
who
whoever
whose
which
whom
whomever
what
ตัวอย่าง:
– Education is the most powerful weapon which you can use to change the world. (President of South Africa Nelson Mandela)
– Sheila is the English tutor that knows the most about grammar.
อย่างไรก็ตาม โปรดจำไว้ว่า “who” คือคำสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นประธาน เช่น “Who was talking inside?” และ “whom” จะใช้ในฐานะสรรพนามที่แทนกรรมของประโยค ไม่สามารถเป็นประธานของประโยคได้ แต่สามารถเป็นกรรมของประโยคทั้งทางตรง ทางอ้อมหรือคำบุพบทได้ เช่น “Never lend your car to anyone whom you have given birth to. (ประพันธ์โดย Erma Bombeck)”
ตามหลักไวยากรณ์ who และ whom นั้น จะปรากฏในรูปของคำถาม โดยจะขึ้นอยู่กับสิ่งที่ถูกถามถึงนั้นเป็นผู้กระทำหรือผู้ถูกกระทำ
ในกรณีนี้ ตัวอย่างเช่น:
-Who gave you that present?
-Whom did you talk with last night?
สำหรับตัวอย่างนี้ หากคุณต้องการให้ he เป็นประธานของประโยค who เป็นประธานของประโยคคำถาม อย่างไรก็ตาม หากคุณต้องการให้ “him” เป็นคำตอบของประโยคคำถาม ควรใช้ whom เป็นประโยคคำถาม
สรรพนามชี้เฉพาะเจาะจง
ในภาษาอังกฤษ สรรพนามชี้เฉพาะเจาะจงเป็นสรรพนามที่ใช้แทนคำนาม เพื่อบ่งชี้ว่าเป็นสิ่งไหน อันไหน หรือคนไหน เช่น “this” “that” “these” และ “those” (เช่น something being pointed at by the speaker) ในบางกรณี เรายังใช้คำเหล่านี้เพื่ออ้างถึงแนวคิดเกี่ยวกับคำนามเชิงนามธรรมด้วย
Those are my principles, and if you don’t like them…well, I have others. (Groucho Marx)
Some people get so rich they lose all respect for humanity. That is how rich I want to be. (Comedian Rita Rudner)
เช่นเดียวกับสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะเจาะจง สรรพนามชี้เฉพาะเจาะจงสามารถใช้เป็นคุณศัพท์ได้
ลองพิจารณาตัวอย่างต่อไปนี้:
–THAT band started out playing local Chico clubs. (ในที่นี้ THAT คือคำคุณศัพท์ที่ขยาย “band”)
–THOSE girls set the dancefloor on fire! (ในที่นี้ THOSE คือคำคุณศัพท์ที่ใช้ขยาย “girls.”)
